top of page

Home /

Waarom niet alle SUV’s SUV’s zijn

Het is bij al wie de auto niet echt een warm hart toedraagt tegenwoordig bon ton om alle auto’s die qua look of vorm ook maar enigszins afwijken van de gangbare drievolumeberline te definiëren als “SUV” of erger nog, als “terreinwagen”, met de bedoeling om ze weg te zetten als oorzaak van vervuiling, zware ongevallen, meer files en minder parkeergelegenheid...

SUV staat letterlijk voor Sports Utility Vehicle. Het is een uit Amerika stammende term die oorspronkelijk gebruikt werd om auto’s die hoger op hun wielen staan, op de vier wielen aangedreven worden maar niet zuiver op terreingebruik gericht zijn te omschrijven. Initieel ging het daarbij inderdaad alleen om grote wagens die inderdaad meer ruimte innemen en meer verbruiken dan een klassieke berline of break.


Weg met de monovolume, leve de SUV

Nadat de eenvolumers in Europa jarenlang hét populairste autotype waren is de voorkeur van de consumenten in de voorbije jaren duidelijk verschoven in de richting van die SUV’s.


In eerste instantie ging het daarbij inderdaad vooral om grotere modellen (type BMW X5, Mercedes GLE, Volkswagen Touareg en dergelijke), die met hun lengte van vijf en breedte van een goeie twee meter groter dan gemiddeld zijn. Die auto’s passen echter niet in het budget van de modale automobilist, waardoor slimme autobouwers de looks van dergelijke auto’s zijn gaan gebruiken voor modalere modellen uit het C-segment (Golf-segment) of zelfs het B-segment (dat van de Renault Clio bijvoorbeeld). Zo kan je de populaire VW Tiguan qua motoren en afmetingen perfect vergelijken met een VW Golf Variant en is een Renault Captur niet of amper groter dan de Clio waarmee hij zijn basis en technologie deelt.


Al die auto’s werden als SUV’s of “crossover-SUV”, een soort tussenvorm tussen een berline/break en een echte SUV in de markt gezet, omdat ze daardoor makkelijker verkocht raken en populairder zijn. Slechts een minimaal aantal onder hen (minder dan tien procent) beschikken over vierwielaandrijving, en de meesten hebben exact dezelfde motor als de berline- of breakversies in hetzelfde segment.


Vandaag is 43,5 procent van de nieuwe auto’s in ons land een zogenaamde “SUV” inclusief all-road). Dat het daarbij slechts voor een klein percentage om grote “terreinwagens” gaat, maar meestal om compactere auto’s uit het C- of B-segment wordt nooit vermeld door al wie klaagt over het overspoeld worden van onze wegen door die SUV’s.


Geen enkele grote SUV in de top dertig

In 2020 was de Volvo XC40 bijvoorbeeld zevende in het klassement van de populairste auto’s in ons land, met 7.924 exemplaren, en stond de Renault Captur met 6.847 stuks op de tiende plaats, vlak voor de BMW X1 met 6.517 inschrijvingen. Marketinggewijs zijn dat alle drie SUV’s, omdat ze een wat stoerdere look combineren met een wat hoger koetswerk, maar qua fysieke voetafdruk zijn ze niet groter dan hun evenknieën met een traditioneel koetswerk. In de hele top dertig van de in 2020 bestverkochte modellen staat geen enkele SUV die groter is dan de Nissan Qashqai, BMW X1 of Dacia Duster. Het valt dus wel mee met de overmacht van de “terreinwagens” in de verkoopstatistieken.


Ook voordelen

Die crossovers en SUV’s, ook de kleinere exemplaren, hebben trouwens echt wel argumenten die vóór hen pleiten. Zo bieden ze door de wat hogere positie van de stoelen een makkelijkere instap voor 50-plussers (en een groeiend aantal mensen met rugproblemen), zijn ze door het wat hogere interieur vaak ook praktischer en bieden ze meestal een grotere kofferruimte dan de berlines waarmee ze hun platform delen.


Ook voor nieuwe technologieën, en zeker voor de elektrische auto’s waar we onvermijdelijk naartoe evolueren, hebben SUV-achtige auto’s een voordeel. Door hun hogere bouw is het in dergelijke auto’s makkelijker om de batterijen in de bodem weg te werken dan bij klassieke koetswerkvormen.


Laten we ook niet vergeten dat alle auto’s die bij ons verkocht worden moeten voldoen aan de strengste Europese en internationale veiligheidsnormen, ook voor de bescherming van voetgangers en fietsers, en net zoals alle andere personenwagens moeten voldoen aan de vereisten die Europa aan de constructeurs oplegt met betrekking tot CO2-uitstoot.


Het is té makkelijk om het probleem van enkele voertuigen die inderdaad minder op hun plaats zijn in ons straatbeeld, zoals de Dodge RAM of andere grote Amerikaanse pick-ups en SUV’s, te gaan verbreden tot alle auto’s met een wat stoerder uiterlijk of de looks van een auto met terreincapaciteiten. De kleine Fiat 500X, de reeds vernoemde Renault Captur of de Suzuki Vitara, dragen dan wel de SUV-badge maar zijn voor de rest niets anders dan een wat anders aangeklede gewone auto.


Stijn Blanckaert


Bron: Autonews 26/2/2021

11 weergaven0 opmerkingen
bottom of page